Kompozicija od dvije stambene lamele na ozelenjenoj padini u Alipašinoj ulici u centru Sarajeva predstavlja doprinos kulturi stanovanja kroz sintezu moderne stambene funkcije i preoblikovanih principa graditeljskog naslijeđa. Jednostavni polikromni geometrijski volumeni, koji izranjanju na stupovima i završavaju oživljenom petom fasadom, prepoznatljiv su arhitektonski izraz Jurja Neidhardta, nadahnutog principima Le Corbusiera. Cijela je kompozicija postavljena na kameni postament izveden od lokalnog materijala, s funkcijom uličnog podzida. Analiza fasadnih elemenata pokazuje suptilnost i sadržajnost oblikovnih transformacija bosansko-hercegovačke tradicionalne kuće. Pa su tako prepoznatljive asocijacije poput višekatnog doksata  na stupovima; segmentne betonske ljuske podsjećaju na kupolaste siluete čaršije; poštivanje „prava na pogled“ postignuto je valovitošću fasade izvlačenjem lođa, kako bi se postigle povoljnije vizure; romboidne perforacije na zidnoj masi podsjećaju na drvenu mrežu mušebaka , te popločenje prilaznih rampi kaldrmom - kamenim oblutcima avlija.